Hugo de Groot (1583-1645) schreef in zijn leven drie (Neo-) Latijnse drama’s op bijbels thema. Het eerste handelde over de Zondeval (Adamus Exul, 1601); het tweede betrof een Lijdensdrama (Christus Patiens, 1608); het derde beschreef de rol van Jozef in Egypte (Sophompaneas, 1635). In navolging van zijn voorbeeld, de Romeinse moraalfilosoof en dramaturg Seneca (c. 3 v. Chr. - 65 n. Chr.) stelde De Groot in zijn drama’s ethische en actuele sociaal-politieke vraagstukken aan de orde. In het scheppings-drama sprak hij zich uit over zaken van Predestinatie. In het Jozef-drama tekende hij de ideale regent. Het hier uitgegeven drama schreef De Groot in de dagen van zijn bemoeienis met de onderhandelingen die leidden tot het Twaalfjarig Bestand (1609-1621).

In deze uitgave worden de Latijnse tekst en de Nederlandse vertaling naast elkaar en in hetzelfde volume en metrum gepresenteerd.

Auteursinformatie

Dr. Arthur Eyffinger (1947) is classicus en rechtshistoricus. Hij was vijftien
jaar verbonden aan een onderzoeksinstituut belast met de uitgave van de
werken van Hugo de Groot en was daarna vijftien jaar werkzaam bij het
Internationaal Gerechtshof in Den Haag. Aansluitend richtte hij een
onderzoekscentrum op dat publicaties en presentaties verzorgt op de
terreinen van het internationale recht en vredesstudies, in het bijzonder
met betrekking tot de positie van Den Haag als ‘Judicial Capital’ (www.
judicap.com).