Dit boek richt zich op de vraag: wat is de rol van het recht als er iets misgaat in de gezondheidszorg? Uit het onderzoek blijkt dat openheid beleid vergt, waaronder begeleiding voor patiënten en opvang voor zorgverleners. In instellingen is van belang dat een ‘just culture’ wordt nagestreefd, waarin het open bespreken en leren van fouten de norm is. Het recht blijkt een ingewikkelde rol te spelen. De organisatie van openheid in ziekenhuizen is verkokerd in procedures die het moeilijk maken aandacht te houden voor het volledige palet aan behoeften van de personen die het betreft; het medisch tuchtrecht heeft een negatieve impact op de professionele praktijk van beklaagden en leidt maar zelden tot leren; de Wkkgz heeft in beginsel goede kaarten om tot een betere afwikkeling van zowel klachten als claims te komen. Herstelrecht, als juridisch perspectief op de uitgangspunten van een just culture, is onderzocht als manier om dat potentieel ook waar te maken. Wanneer op deze bevindingen in bredere zin wordt gereflecteerd, blijkt dat de hier beschreven problematiek geen opzichzelfstaand fenomeen is.

Wat van dit onderzoek kan worden geleerd is dat het belangrijk is om bij het oplossen van problemen te streven naar participatie van hen die het betreft; in dit boek patiënten en zorgverleners. Het herstelrecht is bestudeerd als juridisch perspectief voor de afwikkeling van incidenten, dat aansluit bij de beginselen van een just culture. De uitdaging die dit onderzoek opwerpt is hoe een herstelgerichte reactie na een medisch incident in concreto vorm te geven.

Auteursinformatie

Berber Laarman (1988) is universitair docent op de afdeling Privaatrecht van de Vrije Universiteit.