In 2000 werd in Nederland het bordeelverbod opgeheven. De kern van dit legaliseringsbeleid was om onderscheid tussen sekswerk en gedwongen prostitutie mogelijk te maken. Niettemin bleek de vermeende connectie tussen sekswerk en mensenhandel vanzelfsprekend geworden en sterk ingebed in de Nederlandse samenleving. Mensenhandel was voor de gemeente Utrecht dan ook de reden om op 25 juli 2013 alle prostitutieboten aan het Zandpad te sluiten.

Dit onderzoek laat zien dat niet zozeer mensenhandel, maar de ‘mensenhandelhype’ – namelijk de overdreven en intensieve promotie van negatieve beelden van prostitutie – heeft geleid tot beleidsbeslissingen die de bestaande problemen eerder hebben verergerd dan verminderd. Honderden sekswerkers die niets met de mensenhandelproblematiek te maken hebben gehad, zijn slachtoffer geworden van onverantwoorde en haastige beleidsbeslissingen van de gemeente Utrecht om het Zandpad te sluiten. Dit onderzoek laat zien wat er met de vrouwen gebeurde na de sluiting van het Zandpad en wat de consequenties waren voor hen, voor hun klanten, de hulpverlenende organisaties en andere betrokkenen.

Doelgroep

Criminologen en beleidsmedewerkers op het terrein van prostitutie en mensenhandel.

Auteursinformatie

Dina Siegel is hoogleraar criminologie en voorzitter van het Willem Pompe Instituut voor Strafrechtswetenschappen, Universiteit Utrecht. Zij is bestuurslid van het CIROC (Center for Information and Research on Organized Crime (www.ciroc.nl).