De afgelopen decennia hebben zich ingrijpende veranderingen voorgedaan in de zorg voor maatschappelijke veiligheid. In Het veiligheidscomplex worden deze tegenstrijdige ontwikkelingen beschreven en geanalyseerd. Zij worden geplaatst tegen de achtergrond van een veranderende samenleving waarin burgers hun onzekerheden vaak vertalen in onveiligheidsgevoelens en in claims op de overheid om hun veiligheid te garanderen. Tegelijk heeft die overheid aan gezag en legitimiteit verloren. Bovendien moet zij haar positie delen met andere partijen.

In dit boek wordt in detail beschreven hoe publieke en private partijen steeds meer samenwerken in de aanpak van criminaliteit en overlast. Daarbij wordt van burgers een grotere inbreng verwacht. Wat komt daarvan terecht? Wat doen bedrijven aan hun nieuwe verantwoordelijkheden in de veiligheidszorg?

Door de overheid en andere partijen zijn de afgelopen jaren vele maatregelen genomen om de publieke ruimte te reguleren en ongewenste verschijnselen te voorkomen of buiten te sluiten. Daarbij wordt gebruikgemaakt van nieuwe toezichthouders. Naast het strafrecht zijn tal van andere maatregelen geïntroduceerd, waarbij dwang en drang een rol kunnen spelen.

Ondertussen ondergaan ook de traditionele partijen op dit terrein ingrijpende veranderingen. Van politie en justitie wordt niet slechts een symbolisch gezag, maar ook meetbare effectiviteit verwacht in de strijd tegen onveiligheid. Wat houdt een bedrijfsmatige politie in en wat zijn daarvan de gevolgen? Naast het traditionele strafrecht zijn op dit terrein nieuwe manieren van denken van belang geworden. Zo worden criminaliteit en overlast ook beschouwd als te managen risico’s. De opkomst van dit risicomanagement wordt beschreven aan de hand van veranderingen in de aanpak van uitkeringsfraude en geplaatst tegen verschuivingen in de verzorgingsstaat.

Het boek eindigt met de vraag wat het ontstaan van dit tegenstrijdige veiligheidscomplex betekent voor het publieke karakter van de veiligheidszorg.

Auteursinformatie

Jan Terpstra is hoogleraar criminologie aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. Hij doet vooral onderzoek naar het functioneren van politie, justitie en veiligheidszorg. Hij publiceerde onder andere over het werk van wijkagenten, samenwerking in de veiligheidszorg, het bedrijfsmatig denken bij de politie en over subculturen in achterstandswijken.