De brandweer vond op een zondagochtend in 2002 bij het blussen van een brand de lichamen van de Oost-Europese Ona en haar tweejarige dochtertje Adina. Bij de sectie bleek dat Ona en Adina niet door de brand om het leven waren gekomen, maar dat ze daarvoor al waren gedood. Tien dagen later meldde Ona’s buurman Hans zich bij de politie. Hij vertelde dat hij een paar uur voor de brand in Ona’s huis was geweest om daar spullen te stelen. Hij had haar toen niet gezien. Hans maakte zich verdacht en werd veroordeeld voor het plegen van doodslag op Ona en Adina. Het belangrijkste bewijs was dat zijn DNA onder Ona’s nagels was gevonden. Hans ontkende en zei dat zijn DNA al veel eerder onder Ona’s nagels terecht was gekomen. In het Project Gerede Twijfel werd de veroordeling van Hans onderzocht. Wat blijft er over van het bewijs na een precieze analyse en een experiment met DNA?

Auteursinformatie

Meike de Boer, Shosha Wiznitzer en Marieke Evertzen waren ten tijde van het onderzoek studenten Criminologie en Rechtsgeleerdheid aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Annelies Vredeveldt is onderzoeker rechtspsychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Peter van Koppen is hoogleraar rechtspsychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam en ook verbonden aan de Universiteit Maastricht

Aanvraag docentexemplaar