We weten dat volledige transparantie in bestuur en politiek niet altijd mogelijk is. Dat neemt niet weg dat er bij het Nederlandse publiek een breed verlangen naar eerlijke of betrouwbare bestuurders bestaat en dat de onmogelijkheid om daaraan te voldoen de nodige onvrede meebrengt. Het is daarom goed om stil te staan bij de aard van dat verlangen en de vraag te stellen waarop deze behoefte aan transparantie berust. Bovendien lijkt er een kritische grens te zijn. Zodra de geloofwaardigheid van een bestuurder daaronder komt, is het snel gedaan met zijn of haar gezag. Het zou zelfs kunnen dat die drempel langzaam maar zeker hoger wordt, met als gevolg dat politici qua geloofwaardigheid aan steeds hogere eisen moeten voldoen.

In dit boek gaan we onder meer na hoe het feitelijk is gesteld met de geloofwaardigheid van Nederlandse politici. We behandelen eerst een aantal ontwikkelingen op nationaal niveau en bespreken dan de theoretische aspecten van geloofwaardigheid. Ten slotte geven we als Tilburgse School voor Politiek en Bestuur graag antwoord op de vraag hoe geloofwaardigheid vorm krijgt op lokaal niveau. Dit alles mondt uit in een rijkere visie op het handelen van bestuurders en politici. We zien dat het sociale en normatieve aspect van publieke geloofwaardigheid belangrijk aan het worden is. Op basis daarvan formuleren we een nieuwe onderzoeksagenda, waarbij we vragen over de innovatie van rechtsstaat en democratie voorop stellen.

Doelgroep

Bestuurskundigen, overheidsfunctionarissen en beleidsmakers.

Auteursinformatie

Gabriël van den Brink studeerde filosofie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hij promoveerde in 1995 op een historisch onderzoek naar de modernisering van het bestaan. Vervolgens deed hij sociologisch onderzoek naar het moderne leven in Nederland. Vanaf 2005 is hij als hoogleraar maatschappelijke bestuurskunde werkzaamaan Tilburg University.

Stefan Soeparman is docent Maatschappijwetenschappen - Sociologie aan de Universiteit Utrecht.